دکتر احسان مصطفوی اپیدمیولوژیست و رییس بخش اپیدمیولوژی و مرکز تحقیقات بیماری های نوپدید و بازپدید انستیتو پاستور ایران در مورد ایمنی جمعی گفت:
- ایمنی جمعی نوعی محافظت از بیماری‌های عفونی است که زمانی روی می دهد که درصد قابل توجهی از یک جامعه در برابر عفونت، از طریق ابتلا به بیماری یا واکسیناسیون، ایمن شوند و به این شکل، می‌توان از افرادی که ایمن نشده اند هم در مقابل ابتلا به بیماری محفاظت کرد.
-در ایمنی جمعی بر اساس نوع بیماری عفونی، درصدی را برای ابتلا یا واکسینه شدن اعلام می‌کنند که با توجه به نوع بیماری عفونی و میزان سرایت پذیری آن بین ۶۰ تا ۹۰ درصد جامعه را شامل می شود.
- واکسیناسیون گروهی برای القای ایمنی جمعی در جلوگیری از شیوع بسیاری از بیماریهای عفونی موفقیت‌آمیز بوده‌است. ایمنی جمعی ایجاد شده از طریق واکسن به ریشه کن کردن آبله در سال ۱۹۷۷، و به کاهش فراوانی سایر بیماری‌های عفونی نظیر سرخک و فلج اطفال کمک کرده‌ است.
-  واکسن‌ها هم به‌طور معمول اثربخشی صددرصد هم ندارند و ممکن است سیستم ایمنی برخی از افراد پاسخ ایمنی کافی به واکسن‌ها برای مصونیت طولانی مدت ایجاد نکند، بنابراین بخشی از کسانی که واکسینه می‌شوند ممکن است ایمنی در برابر بیماری نداشته باشند.
- امروزه مشخص شده است که ایمنی جمعی در کووید-۱۹ می‌تواند منجر به مرگ یا ابتلای تعداد زیادی از افراد یک جامعه شود. بنابراین حرکت به سمت ایمنی جمعی از طریق ابتلا به بیماری، سیاست پذیرفته شده ای در سطح جهانی و در ایران نیست، چرا که در مسیر رسیدن به این نوع از ایمنی، تعداد زیاد و قابل توجهی فوت می‌کنند، و عده زیادی هم بد حال می‌شوند. البته هنوز شواهد معتبری هم نداریم که کسانی که مبتلا می‌شوند ایمنی طولانی مدت و موثر خواهند داشت.
- ایمنی جمعی مطلوب کووید-۱۹ قطعاً از طریق واکسن است، یعنی با استفاده از واکسن اکثر افراد ایمن شده و زنجیره انتقال متوقف می شود. البته در مورد واکسن هم باید واقع بین باشیم، زمان دستیابی به واکسن مناسب کووید-۱۹ هنوز مشخص نیست، واکسن تولید شده قطعا اثربخشی ۱۰۰ درصد نخواهد داشت و در عین حال تا دستیابی همه جامعه جهانی به این واکسن زمان زیادی لازم است.

 بنابراین تا دسترسی به واکسن و درمان مناسب، باید همچنان ملاحظات بهداشتی گفته شده نظیر رعایت فاصله گذاری اجتماعی و استفاده از ماسک در فضاهای سربسته را رعایت کنیم.